ام اس

علائم بیماری ام اس

 علائم این بیماری دامنه وسیعی دارند. علائم ملایم تر آن عبارتند از، احساس بی حسی یا سر شدن در اعضای بدن. موارد شدیدتر عبارتند از فلج اعضا یا از دست دادن بینایی.

اینکه بیماری ام اس در هر شخصی چه میزان پیشرفت کند را نمی توان پیش بینی کرد. این بیماری در زنان دو تا سه برابر بیشتر از مردان است و معمولا در سنین 20 تا 50 سال رخ می دهد، همچنین فاکتورهای ژنتیکی نیز موجب این بیماری می شوند.

نکات کلیدی بیماری ام اس:

مالتیپل اسکلروزیس سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد.

نمیتوان پیش بینی کرد که بیماری پیشرفت کند.

ضعف عضلانی و اختلالات بینایی، مشکلات تمرکز و حافظه، همچنین مشکلات عدم هماهنگی و تعادل از علائم این بیماری است.

علائم خفیف بیماری شامل سوزن سوزن شدن و بی خوابی است، اما موارد شدید می توانند از بین بردن بینایی و فلج باشند.

درمان بیماری ام اس:

هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما راه هایی برای کنترل کردن بیماری،  از بین بردن علائم و کمک به فرد برای این که زندگی روزانه خود را مدیریت کند وجود دارد.

تعدادی داروی تعدیل کننده برای این بیماری تایید شده است. بعنوان مثال کورتیکواستروئیدها اغلب برای ام ای تجویز می شوند که داروهای ضد التهاب هستند که سیستم ایمنی بدن را نیز سرکوب می کنند. همچنین این داروها به بهبود مشکلات بینایی نیز کمک خواهند کرد.

داروهایی مانند انترفران ها پروتئین هایی هستند که باعث دفاع بهتر بدن در مقابل ویروس ها می شوند. انترفران ها در سه گروه آلفافبتا، و گاما قرار می گیرند که نوع بتای آن ها برای درمان ام اس ستفاده می شود.

حمایت از بیماران ام اس:

در آخر اینکه حمایت عاطفی و درک کردن بیماران مبتلا به ام اس بسیار حائز اهمیت است. در صورت بیشتر شدن شدت بیماری ممکن است نیاز باشد برای بیمار خود پرستار بگیرید. معمولا جلسات مشاوره ای برای خانواده های این بیماران ترتیب می دهند تا با نحوه مراقبت و برخورد با این نوع بیماران آشنایی بیشتری پیدا کنند.