اختلال وسواسی اجباری یا OCD


اختلال وسواسی اجباری یا OCD یک اختلال مزمن رایج و درازمدت است که در آن فرد افکار غیرقابل کنترل، افکار وسواسی مکرر و رفتارهای اجباری دارد. شخص مبتلا به این بیماری اصرار به تکرار مکرر رفتارهای وسواسی خود دارد.


اختلال وسواسی اجباری یا OCD

علائم و نشانه های OCD

افراد مبتلا به OCD ممکن است علائم وسواس، اجبار یا هر دو را داشته باشند. این علائم می تواند در تمام جنبه های زندگی، مانند کار، مدرسه و روابط شخصی مداخله داشته باشد.

  • وسواس فکری ، تصورات و یا تصاویر ذهنی است که موجب ایجاد اضطراب می شوند. علائم معمول آن عبارتند از:
  • ترس از میکروب یا آلودگی
  • ممنوعیات ناخواسته  یا افکار تابوی ناخواسته شامل تعصبات جنسی، مذهبی و سایر تعصبات آسیب زننده.
  • افکار تهاجمی نسبت به دیگران یا خود
  • نگهداری همه چیز در وضعیت متقارن یا در یک نظم کامل
  • افراد مبتلا به این بیماری در پاسخ به این مشکل خود را مجازات میکنند این مجازات ها عبارتند از:
  • تمیز کردن بیش از حد و / یا شستن دست بصورت افراطی
  • مرتب کردن مکرر چیزها به شیوه ای دقیق
  • صرفه جویی افراطی
  • به طور مرتب بر روی چیزهایی نظیر بررسی مکرر برای اینکه آیا درب قفل شده است یا اینکه اجاق گاز خاموش است، نگران هستند.

علل ایجاد اختلال وسواسی اجباری

معمولا علت بوجود آمدن این بیماری زمینه ارثی است. در مواردی نیز ساختار مغز و عوامل محیطی  مثل مورد سوء استفاده قرار گرفتن و... نیز ممکن است موثر باشند. معمولا پزشکان برای درمان این بیماری داروهایی تجویز می کنند. این داروها عبارتند از مهارکننده های بازجذب سروتونین SRIها که به کاهش علائم OCD  کمک می کند. داروهای ضد سرطانی سه حلقه ای و مهارکننده های بازدارنده انتخابی سرتونین مثل فلوکستین، فلوکسامین، سرترالین. همچنین تحقیقات نشان داده است که برخی بیماران ممکن است به داروهای ضد ویروسی مثل ریزپریدون نیز پاسخ دهند.

نکته آخر اینکه اگر مشکوک به این بیماری در خود یا اعضای خانواده تان هستید حتما به پزشک مراجعه کنید، قبل از مشورت با پزشک خود مصرف دارو را قطع نکنید زیرا قطع ناگهانی دارو منجر به تشدید علائم بیماری میشود. درنهایت هرگونه نگرانی و عوارض دارو را به پزشک خود اطلاع دهید زیرا تغییر دوز دارو در این نوع بیماری بسیار اتفاق می افتد.

بازگشت به لیست