سنگ کلیه یک ماده معدنی سخت و کریستالی است که در کلیه یا دستگاه ادراری تشکیل شده است. سنگ کلیه یک علت شایع خون در ادرار (هماچوری) و اغلب درد شدید در شکم، پانک یا کشاله ران می باشد. سنگ کلیه بعضی اوقات نامیده می شود.
درمان شامل داروهای کنترل درد و در برخی موارد داروها برای تسهیل عبور ادرار است. همچنین با توجه به اندازه سنگ کلیه ممکن است قرص یا شربت های سنگ شکن تجویز شود. در برخی موارد به علت بزرگ بودن سنگ ( اصطلاح سنگ های شاخ گوزنی) ممکن است بیمار نیاز به جراحی پیدا کند. در علم نوین پزشکی جراحی با لیزر انجام میشود و نیازی به شکافتن پوست بیمار نیست.
در صورت نیاز، ممکن است لیتوتریپسی یا تکنیک های جراحی برای سنگ هایی که از طریق حالب به مثانه منتقل نمی شوند استفاده شود.
هر شخصی ممکن است به سنگ کلیه مبتلا شود. اما افراد مبتلا به بیماری ها و شرایط خاص یا افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند، بیشتر به رشد آنها حساس هستند. سنگهای دستگاه ادراری در مردان بیشتر از زنان است. اکثر سنگ های ادراری در افراد 20 تا 49 ساله ایجاد می شود و افرادی که مستعد ابتلا به حملات سنگ کلیه هستند، معمولا در دهه دوم یا سوم زندگی خود سنگ های اولیه را تشکیل می دهند. افرادی که بیش از یک سنگ کلیه دارند، مستعد ابتلا به سنگهای بیشتری هستند.
اگر پزشک شما مشکوک باشد که به سنگ کلیه مبتلا هستید ممکن است از روش های تشخیصی زیر استفاده کند:
آزمایش خون ممکن است کلسیم یا اسید اوریک را در خون شما نشان دهد. نتایج آزمایش خون کمک می کند تا سلامت کلیه های شما را کنترل کند و ممکن است پزشک شما را برای بررسی سایر شرایط پزشکی هدایت کند.
آزمایش ادرار 24 ساعته ممکن است نشان دهنده این باشد که شما از مواد معدنی تشکیل سنگ بیش از حد استفاده می کنید و یا مواد سنگین را کم مصرف کرده اید. برای این آزمون، پزشک شما ممکن است درخواست کند که دو بار ادرار را طی دو روز متوالی به عنوان نمونه تحویل آزمایشگاه دهید.
آزمایشات تصویربرداری ممکن است سنگ کلیه را در دستگاه ادراری شما را نشان دهد. سونوگرافی می تواند با استفاده از اشعه های ساده عبور داده شده از شکم سنگهای کلیه بزرگ را نشان بدهدد، به توموگرافی کامپیوتری با سرعت بالا یا دوگانه CT که ممکن است حتی سنگ های کوچک را نمایان سازد.