یک دستگاه ضربان ساز یک دستگاه کوچک با باتری است. این دستگاه حسگر دارد که زمانی که ضربان قلب شما بی نظم و یا خیلی آهسته است را تشخیص می دهد. این یک سیگنال به قلب شما می فرستد که سرعت ضربان قلب شما را به حالت استاندارد برگرداند.
پیس میکرها گیرنده های جدیدتر وزنی به اندازه 1 اونس (28 گرم) دارند. اکثر دستگاههای ضربان ساز دو بخش دارند:
ضربان ساز باید زیر پوست قرار گیرد. این روش در اکثر موارد حدود 1 ساعت طول می کشد. به شما کمک خواهد کرد که آرامش داشته باشید. شما در طول فرآیند باید هوشیار باشید. یک برش کوچک روی پوست بیمار ایجاد می شود. اغلب این برش در سمت چپ قفسه سینه در زیر قفسه سینه شما قرار دارد. سپس ژنراتور ضربان ساز زیر پوست در این محل قرار می گیرد. ژنراتور همچنین ممکن است در شکم قرار داده شود، اما این کمتر رایج است. پزشک با استفاده از اشعه ایکس زنده منطقه مورد نظر را میبیند، سپس هدایت کننده ها را از طریق برش ، به داخل رگ، و سپس به قلب انتقال میدهد..سپس پوست با بخیه بسته میشود. اکثر مردم در عرض یک روز از این روش به خانه می روند. ولی در برخی موارد با توجه به نظر پزشک بیمار را یک شبدر بیمارستان بستری می کنند تا ضربان قلب فرد چک شده و از نحوه کارکرد صحیح باطری اطمینان حاصل شود. معمولا بیمار پس از مرخصی نباید رانندگی کند و حتما توسط شخص دیگری به منزل برسد.
2 نوع ضربان ساز مورد استفاده در شرایط اضطراری پزشکی وجود دارد. شامل:
آنها ضربان سازهای دائمی نیستند.
طول عمر این دستگاه ها به میزان برون ده الکتریکی آن ها بستگی دارد بنابراین بهتر است هر چند مدت برون ده دستگاه تنظیم شود. اگر عمر دستگاه به پایان برسد با یک جراحی ساده و یک بی حسی موضعی میتوان آن را تعویض کرد.
استفاده از این دستگاه در کل ارتباطی به سن نداشته و در هر سنی با توجه به شرایط قلبی بیمار با صلاحدید پزشک مورد استفاده قرار میگیرد.